اشاره: این نوشته را در پاسخ به مقاله ای با عنوان ورشکستگی مطلق هنر معاصر ایران نوشه ی علیرضا صحاف زاده نوشتم، البته قبل از فیس بوک در شماره 226 تندیس منتشر شده است. تندیس 30 خرداد 1391 – شماره 226 دوری از احساسگرایی مقالهای که میخواهد نقدی “رادیکال” [1] از یک وضعیت ارائه دهد، باید از برخورد احساسی و پرتنش در نوشتهاش پرهیز کند، چرا که همین احساساتیشدن و خشمگین بودن میتواند...
شکست پیشینی در نجات زبان فارسی
میثم سامان پور این مقاله حدودا سال 1387 در یک وبسایت در مورد زبان فارسی منتشر شده بود همیشه عدهای هستند که نگران زبان فارسی اند و از ورود لغات بیگانه به آن در هراسند. عدهای در این هراس دست و پا میزنند که نکند زبان فارسی به مرور از میان برود و چیزی از آن “فرهنگ کهن” ما باقی نماند. ادبا و نویسندگان، مراکزی همچون فرهنگستان زبان فارسی و اشخاصی چون کزازی ها که سعی میکنند مستقیما به...
سازمان ملل متحد، اقتصاد نابرابر خشونت
میثم سامان پور روزنامه اعتماد سهشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۱، شماره ۲۳۸۹ به راحتی میتوان ادعا کرد که سازمان مللِ موجود به هیچ عنوان مدل استقراریافتهی تعریف و اصول آن نیست. در سطح انتزاعی تعریف این سازمان ایدهآل مینماید و کامل، اما به واقع بنا به چند دلیل عیان نمیتواند حتی بنیانهای اولیهی عدالت را محقق کند. قبل از پرداختن به خود سازمان ملل متحد، و یا هر سازمانی که به نوعی با خشونت...
قهوهی تلخ اینهمانگویی نه انتقاد
میثم سامانپور روزنامه شرق سهشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۸۹، شماره ۱۲۰۸ این توهم که سریالهای ساختهی مهران مدیری انتقادی است، حاصل قضاوتهای سطحی و سادهانگارانه است. با بررسی درونماندگار نشانهها و منطقهای موجود در این سریالها میتوان خصلت محافظهکاری این آثار را عیان ساخت. قهوهی تلخ که امروزه در هر دکه و دکانی حضور دارد و همهگیر شده است از این قائده مستثنی نیست. مهران مدیری تقریبا در...
عشق نوعی پیچش زبانی
درباره فیلم هِر فیلم هِر(her) در آیندهای نه چندان دور از ذهن اتفاق میافتد، مثلا اتوموبیلها در فضا حرکت نمیکنند، بلکه همهچیز وضعیت ارتقاءیافتهی پروژههای کنونی است. امروزه تحقیقات بسیاری در حیطهی فنآوریهای هوشمند در جریان است، مهمترین عامل در این پروژهها توانایی دستگاه برای یادگیری از تاریخ زیستهی خود است. یعنی دستگاه که تا امروز فقط در برابر شرایط از پیش تعیین شده واکنش نشان می دهد و...